داستان موسیقی در نسخ خطی و کتاب‌ها
پیش از آن‌که صداها ضبط شوند یا نرم‌افزارهای موسیقی وجود داشته باشند، موسیقی تنها با گوش منتقل می‌شد و با حافظه‌ی نوازندگان زنده می‌ماند. اما هنگامی که بشر آموخت چگونه صدا را روی صفحه بازنمایی کند، فصل تازه‌ای آغاز شد. “Written Harmony” به داستان این فصل می‌پردازد؛ روایتی از روزگاری که آهنگ‌ها در قالب خطوط، نُت‌ها و نمادها روی کاغذ ثبت شدند تا جاودانه بمانند. این مسیر از نسخه‌های خطی با جوهر روی پوست حیوانات آغاز شد و با کتاب‌های چاپی گسترش یافت.
در قرون وسطی، سرودهای مذهبی نخستین نغمه‌هایی بودند که در قالب نسخ خطی مکتوب شدند. راهبان در صومعه‌ها با دقت و وسواس، نُت‌ها را به کمک سیستم‌هایی ابتدایی روی صفحات می‌نوشتند. هر نسخه نه‌تنها حامل موسیقی، بلکه اثری هنری بود: تذهیب، طراحی دستی، و حاشیه‌نویسی‌های رنگارنگ. این آثار، نقش مهمی در نگهداری و انتقال موسیقی مذهبی و سنتی اروپا داشتند و بعدها به بنیان سیستم آموزشی موسیقی در غرب بدل شدند.
با ظهور صنعت چاپ، کتاب‌های موسیقی به شکلی گسترده و ارزان‌تر در اختیار عموم قرار گرفتند. این انتقال از نسخه‌ی خطی به چاپ، نقطه‌ی عطفی در تاریخ موسیقی بود. «هارمونی مکتوب» نه‌فقط موسیقی را حفظ کرد، بلکه باعث شد نغمه‌ها از یک نسل به نسل دیگر منتقل شوند، از یک قاره به قاره‌ی دیگر سفر کنند، و بخشی از میراث جهانی ما شوند. این روایت، یادآور آن است که چگونه نوشتن موسیقی، صدا را در زمان منجمد کرده است.
با نُت‌های موسیقی
